кӱрышталтше

1. прич. от кӱрышталташ.

2. прил. рваный. Кӱрышталтше кӱзанӱштӧ рваный ремень; кӱрышталтше шӱртӧ рваные нитки.

□ Кӱрышталтше пыл кокла гыч коклан гына кече чурийжым ончыктылеш да адак шылеш. Е. Янгильдин. Только изредка солнце показывает из-за рваных облаков свой лик и тут же скрывается.

3. прил. прерывистый, прерывающийся. Кӱрышталтше муро прерывающаяся песня.